…een zittende baan, veel kilometers, te veel tankstations en een bedrijfskantine waar je tegen een kleine vergoeding de lekkerste soepen en de heerlijkste vers belegde broodjes kunt halen. En thuis een dochter die de lekkerste appeltaart bakt! Sinds ik een nieuwe baan heb ben ik gegroeid. Letterlijk wel te verstaan!
Twee jaar geleden
Bijna twee jaar geleden verruilde ik mijn baan als projectbegeleider voor de functie van teamcoördinator in Ter Apel. Met mijn 3 a 4 daagse werkweek had ik voldoende tijd voor mijn sportieve activiteiten. Als hardlooptrainer en MTB instructeur maakte ik voldoende kilometers. In combinatie met mijn rol als runningtherapeut maakte ik toch gauw 60 hardloopkilometers in de week. En met een beetje goeie zin ook nog één keer per week met de racefiets naar het werk. Tezamen met een verantwoord voedingspatroon zorgde dat voor een stabiel en gezond gewicht.
Een jaar geleden
Bijna een jaar geleden deed ik afstand van Lopenenzo en de Leefstijlacademie. En – de aap in de kont kijkend – ook van mijn gezonde leefstijl. Ik veranderde intern weer van functie. Nu als leidinggevende had ik een groter werkgebied, maakte ik meer autokilometers en kleefde ik vaak te lang aan de stoel. Het gemak van de kantine, de ruime parkeerplaatsen bij de tankstations en de niet te versmaden werklunches hielpen in een knipoog mijn overtuigingen om zeep. Gelegenheid op de fiets mijn werkdag te bereizen was er niet meer… en ook thuis gaf ik me willoos over aan de geneugten van “te veel, te vet, te zout en te zoet”. De bitterballen en bier hadden het gewonnen van de wortel en de gemberthee.
Na vandaag
Afgelopen zondag (inderdaad 1 april) durfde ik het eindelijk aan; de confrontatie met de weegschaal. De ultieme challenge na maanden van drielettersmoezen… De confrontatie met mijn omgeving had ik al gehad. Ook erg, maar met mooipraterij en iets wijdere blouses leek ik de dans te ontspringen. Nu niet. De digitale cijfers kleurden rood. De weegschaal loog niet. Ze bevestigde mijn angstige vermoedens. Ik was de magische grens van 90 kilo voorbij. Het stond er echt; 91,8… Ik voelde mij ineens zoals anderen mij zagen. Mijn blouses en broeken voelden plotseling zwaar. Erg zwaar. En wat ga je dan doen?
09/09/2018 doe ik mee aan de Triambla L
Mijn motivatie maak ik concreet met de inschrijving van de crosstriathlon op Ameland. Nog 157 dagen werken aan meer kilometers en minder kilogrammen. Mijn inspiratie haal ik uit mijn kinderen en partner. Ze zijn een voorbeeld van volhardendheid en doorzettingsvermogen. Vanaf vandaag (tot nader bericht) geen bitterballen meer, minder, vers en anders eten. Eventjes geen tripels en whisky meer. Opnieuw beginnen met hardlopen, afvallen tot ik weer in mijn wetsuit pas en de mountainbike uit het vet. Wil je weten waarom ik dit met je deel? Klik hier.
Ik ga terug naar de Bedoeling. Mijn Bedoeling; gezond oud(er) worden!
Voel je vrij mijn blogs te delen, mij te volgen of uit te nodigen.
Voor nu een mooie dag!
Groeten Hink