…ik was even aan het tellen. Als ik projecten, klussen en taken optel, zie ik door de ballen het veld niet meer. En als ik het veld niet zie, hoe weet ik dan waar ik ben, hoe ver ik kan gaan en waar ik over de lijntjes ga? En wat als ik eentje laat vallen?
Ik werd eens gebeld door een ex-collega. Zij was al enkele maanden elders werkzaam in een nieuwe functie. Haar eerste vraag aan mij “Alles onder controle?” paste bij haar persoonlijkheid. In die drie jaar dat we samen hebben gewerkt was zij diegene die de zaken op orde had. Niets werd aan het toeval over gelaten. Net als Mary Fiore (Jennifer Lopez) in “The weddingplanner” had zij altijd alles onder controle. Om jaloers op te worden.
Maar of ze er gelukkig van werd?
Nee! Tijdens onze samenwerking wees ze vaak op de imperfectie van andere collega’s. Ze waren lui, hadden geen verantwoordelijkheidsgevoel, kwamen niet met ideeën en lieten het allemaal op haar aankomen. Gelukkig had zij overzicht, de agenda op orde en werkte zich uit de naad. Ze had nogal wat ballen in de lucht. Door gebruik te maken van timemanagement leerde ze nog efficiënter om te gaan met haar tijd. Daardoor kreeg ze meer agendaruimte die werd – je raadt het al – opgevuld met extra ballen.
Ze had ballen. Ik kan niet anders zeggen.
Maar het waren er zo veel dat daarmee haar aandacht versnipperd raakte. Efficiënt zeker, effectief niet. Het ontbrak haar aan tijd voor reflectie, tijd om te lachen, tijd om even stil te staan en na te denken over haar ontwikkeling. Ze was – in mijn beleving – gevangene van haar drang naar controle. Ze zag alleen maar ballen en wist niet meer hoe het veld eruitzag en waar de lijntjes liepen.
Gisteren ben ik begonnen aan een boek.
Ja, daar maak ik tijd voor. Op een ander veldje weliswaar. Een inspirerend boek van Tony Crabbe, getiteld: Nooit meer druk. Het lijkt een utopie. Als je echter start te lezen is het een aaneenschakeling van “aha-momenten”. Ik moest even denken aan mijn ex-collega en betrapte mij erop dat ook ik zo nu en dan op de controle modus ga. Dat wil ik niet. Nu niet nooit niet. Ik realiseer me dat ik geen invloed heb op alle input (de bakken mail, vergaderverzoeken, leesvoer enz.) maar wel op de output. Ik maak keuzes met betrekking tot wat ik wil bereiken en wat voor mij belangrijk is. Dat geeft me het gevoel van vrijheid en laat me floreren in plaats van functioneren. Ik opteer aandachtsmanagement in plaats van timemanagement…
Loslaten is mogelijk maken. De wereld wordt gewonnen door wie loslaat. De wereld laat zich niet winnen door wie krampachtig blijft proberen.
(Lao Tse)
Ik doe mijn sporthorloge maar eens af en ga gewoon hardlopen op gevoel, genieten van de omgeving en misschien wel een ongeplande afslag nemen…
Voel je vrij mijn blogs te delen, mij te volgen of uit te nodigen.
Voor nu een mooie dag!
Groeten Hink