Sterven doen we allemaal. Als mens, als organisatie en als systeem. Iedere dag een beetje en – zoals Toon Hermans ooit verwoorde – op een dag ben je aan je laatste beetje toe. Maar tot het zover is, is er ook sprake van groei en van ontwikkeling. Als systeem, als organisatie en als mens. Als mens en onderzoeker heb ik mij ontwikkeld…
Ontwikkelen en leren
Onderstaande thesis is het resultaat van een driejarige ontwikkelreis langs en door onbekend terrein. Gedurende de reis heb ik ontdekkingen gedaan, reisgezellen ontmoet en zelfs vrienden gemaakt. Mijn beste vriend is de nieuwsgierigheid geworden. Zonder haar had ik niet voorbij de bocht gekeken, voor waar aangenomen wat ik zag en kreeg voorgeschoteld. Zonder haar had ik mij niet verwonderd, geen vragen gesteld en geen onderzoek gedaan.
Leren doe je van een ander, ontwikkelen met een ander.
Uiteraard heb ik afgelopen drie jaar veel geleerd. Van het doen van onderzoek tot het acteren op academisch niveau. Bovenal heb ik mij ontwikkeld. Mede dankzij de ander. Zij heeft mijn nieuwsgierigheid geprikkeld, mij de ruimte gegeven, de juiste vragen gesteld en houvast geboden terwijl ik afdreef.
Leiderschap
Tijdens mijn eerste leergang “strategisch leiderschap” werd gevraagd onze meest inspirerende leiders te benoemen. Naast de – door anderen – gepresenteerde wereldleiders als Obama, Mandela en Gandhi, noemde ik onze zoon Bas. Ondanks (en misschien wel dankzij) zijn beperkingen en nimmer aflatende liefde voor en vertrouwen in de ander, is hij mijn voorbeeld in leiderschap geweest. En nog steeds.
Bedankt
Het jaar 2020 was een jaar van verlies. Het sterven van je kind, onze Bas, zet de wereld in een ander perspectief en alle zekerheden en waarheden op de helling. Vanaf deze plek wil ik hem postuum bedanken voor zijn bijdrage aan mijn ontwikkeling. Daarnaast gaat mijn dank uit naar Janke, die mij de ruimte heeft gegeven te studeren, Jesse en Lieke die mijn stimuleerden door te gaan als het zwaar werd en Philip Wagner. Als thesisbegeleider heeft hij mij laten verlangen naar de zee in plaats van gestimuleerd hout te verzamelen voor een boot. Ook gaat mijn dank uit naar mijn werkgever Cosis, alle betrokken medewerkers en (kern)docenten van de AOG, medestudenten, respondenten, collega’s en mijn “critical friends” Hellen, Carlijn, Rian en Gjalt.
Mijn avontuur is begonnen…
Beste Hink,
Adembenemend mooi !
3 maanden geleden is het vriendje en dus onze schoonzoon overleden en met jouw prachtige bijdrage kan ik het verwerken van rouw delen met mijn naaste.
Dank
Gefeliciteerd Hink. Ik ga dit met belangstelling lezen. Dank voor het delen.
Beste Henk, veel respect voor jouw doorzettingsvermogen, je vasthoudendheid en je zoektocht naar betekenis.
Ik zal je thesis met belangstelling lezen.
Dank voor het delen!
Hink, (be-) en verwondering stoeien om voorrang. Ik ga zeker lezen.
Beste Hink, ik heb net naar de podcast van Greet Vonk (PTG-deskundige) geluisterd waarin jij te gast bent. Een prachtig gesprek waarin ik zoveel herken. En nu, op de sterfdag van Bas zie ik net, download ik jouw thesis. Ongelofelijk dat je dit voor elkaar hebt gekregen na zoveel ellende. En dank je wel dat je dit met ons wilt delen.